Διάβασα κάμποσα κείμενα του αρτεκούλη, από το προσωπικό του ημερολόγιο και μπορώ να πω πως ταράχτηκα ελαφρά!Οι αναμνήσεις που κατάφερε να μου ξυπνήσει, από την εποχή της αρχής της χρυσής δεκαετίας των 20, είχαν χρώματα, μυρωδιές, αισθήσεις, ήταν για λίγο ζωντανές. Αναρωτήθηκα, μέσα σε δέκα χρόνια τι έχει αλλάξει, και τελικώς... χάρηκα, που πέρα από όλον αυτό τον βόθρο που μας σερβίρουν σε βαθιά πιάτα καθημερινά, υπάρχουν και τέτοιοι Φίλοι, που τελικά δεν κωλόνουν γιατί δεν έχουν τίποτα να χάσουν, αντίθετα, μάλλον κερδίζουν. Βλέπετε, ήταν από τα λίγα άτομα σε διάφορους ιντερνετικούς τσακωμούς που έχουμε τύχει παρέα, που δεν κοίταζε να πάρει το μέρος του ένα ή του άλλου, όπως πολλοί κάνουν απλά επιλέγοντας στρατόπεδα, αλλά η γνώμη του ήταν ένα μίγμα από διάφορες ιδέες συν την δική του, και ουσιαστικά διεύρυνε τον κύκλο των αντιτειθέμενων. Υγιές, δεν βρίσκετε; Ωραία, χαίρομαι που υπάρχουν και νεότεροι με ευαισθησίες, προσέχτε ρε σεις, είναι αρκετά πακέτο η ευαισθησία την σήμερον. Κάτι έχω πάθει εγώ μου φαίνεται, και λέω για άλλους...Τεσπά...
Ας είναι.
Καλή φάση.
:)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου